Liederen voor groote en kleine kinderen

XCIII. - Klaasje

Klaas was lest naar 't bosch gegaan
Met zijne kudde schapen;
Daar zag hij een heertje staan,
Dat sprak hem spottend aan:
‘Klaas, ge moet niet gapen,
Maar antwoord mij gedwee,
Hoe groeien witte rapen
Ginds in de woeste zee!
Klaas, 't is nooit te laat, te vroeg
Om nog wat bij te leeren,
Klaas, 't is nooit te laat, te vroeg,
Men is nooit wijs genoeg.’

Klaasje was wat aangedaan
En zei: ‘'k Heb geene ervaring,
Lachte stil en sprak: ‘Welaan,
Mijnheer, wil mij verstaan,
Maar vóór ik geef verklaring,
Vertel mij, slimme vos,

[p. 84]

 

Hoevele pekelharing

 

Zwemt hier in 't beukenbosch?

 

Heer, 't is nooit te laat, te vroeg,

 

Om nog wat bij te leeren,

 

Heer, 't is nooit te laat, te vroeg,

 

Men is nooit wijs genoeg.’

 

 

 

't Heertje keek verdwaasd, ja keek;

 

Maar hield den mond gesloten;

 

't Werd zoo bleek, zoo bleek, zoo bleek!..

 

Klaas zei nog vóór het week:

 

‘Spotters, narren, noten

 

Slaat men met knuppels af,

 

De paauw heeft zijne pooten,

 

Elk koren heeft zijn kaf.

 

Heer 't is nooit te laat, te vroeg,

 

Om nog wat bij te leeren,

 

Heer, 't is nooit te laat, te vroeg,

 

Men is nooit wijs genoeg.’