Pest-spieghel(1602)–Zacharias Heyns

4. Handeling. 2. Verschoning. Onverduldicheyt.   Wee ons ellendich huys, wat sullen wy beginnen   Dat en can ick als nu bedencken noch versinnen.   O wee vermaledyde end onsalige nacht   Die ons dees siecte nu hier heeft in huys ghebracht,   O seer vuyrighe locht, o Fenynighe winden   Wilt ghy ons soo te saem bederven en verslinden?
[fol. Cir]
Wat grooter lyden och, wat droeve sware smert   Benautheyt overgroot, van weedom berst mijn hert   Waer is nu met een vlucht alle onse vreucht vervaren?