Emblemata. Vol-sinnighe uytbeelsels

97. Victrix fortunae sapientia.

Al vliegen na my toe des weirelts ongelucken,
Die doch den aertschen mensch met smert' in 't herte drucken

Ick achte die gans niet, ick hebs' in mijn gewelt,

Soo dat geen ongeval my quellet oft ontstelt,

De wijsheyt heerscht altijt, de wijsheyt moet men louen,
Dewijl zy de fortuyn al verde gaet te bouen,

Gelijck als dit serpent die neerdruct end' omrand,

En hare snelle vlucht weerstaet aen elcken kant.