Emblemata. Vol-sinnighe uytbeelsels

95. Poco à poco.

De bloemen schoon van verwe', de lieffelicke Cruyen,
Verdwijnen en vergaen, by starcke sware buyen,

Den soeten Regen doch neervallend' uyt de Locht,

Die haer niet ouervalt, maer matelicken vocht

Haer cracht vermeeren doet, en hare scheuten wassen:
Alsoo den starcken dranck en 'tgulsich ouerbrassen

Den mensch een groote krenckt en een verderuen is,

Daer doch de maticheyt haer hout gesont en fris.