Emblemata. Vol-sinnighe uytbeelsels

89. In virtute & fortuna.

In kloecheyt ende deucht ick mijn fortuyne stelle,
Om een geringe saeck my licht'lick niet en quelle,

Ick vrees geen achterclap gheen quade tong' ick acht,

Die oyt haer seluen eerst in moyt' en lijden bracht,

Gelijck den Arent die hier schijnt te staen bedwonghen
Recht tusschen by de twee fenijn'ge boose tongen,

Sich rechtet na de Locht, en laetse staen met schandt:

Soo word door deucht altijt de nydicheyt vermandt.