Byvoeghsel tot den Christelijcken jongelingh
(1647)–Frans Esausz. den Heussen–
Auteursrechtvrij
[pagina 130]
| |
Na de Voys: Tant que vivray, &c.
WEl op, wel op, ghy uytverkoor'nen al,
Ghy Christen-schaer hier in dit aerdsche dal:
Kom laet ons t'saem den Heere loven bly,
Met hert en mondt, met juychen en geschal:
Want hy heeft ons verlost
| |
[pagina 131]
| |
 van onsen val,
Gereddet uyt de mach en Heerschappy,
Van die ons haten,
En boven maten
hielden in pijn,
Den name sijn
weerdigh gepresen,
Is uytgelesen,
Iesus, dat is, een Heylandt fijn.
Van die
2.
Hy, die daer was Godts Soon van eeuwigheydt,
Waerachtigh Godt, so de Schrifture seyt,
| |
[pagina 132]
| |
Die is gheworden eenes menschen kindt,
Marie Soon, door's Geestes kracht bereydt,
Om soo te zijn den Silo langh verbeydt,
Emmanuel, die Godt met ons verbindt:
Die ons kon vryen
Van 't eeuwigh lyen,
En brenghen moet
't Hemelsche goet:
Wilt dan verkonden
Tot alle stonden
Dat Iesus is ons Heylandt soet.
3.
Hy, die daer was den erfgenaem van al,
Die is geboren in een beesten stal,
Gheleyt in eenen kribb' met ongemack,
Om ons te brengen in der Eng'len schal,
Te stellen in der heylighen ghetal,
En te gheven 't gheen ons eeuwigh ontbrack:
Sijn bitter lijden
Doet ons verblijden,
Sijn dierbaer bloedt
Brenght ons een vloedt
Van Godts weldaden,
Vyt sijn ghenaden,
Iesus, is onsen Heylandt goet.
4.
Hy 't leven selve, sterft voor ons de doot,
Hy sterft aen 't kruys met smerten overgroot,
| |
[pagina 133]
| |
Ia lijdt voor ons der Hellen angst en pijn,
Om ons te redden uyt den hooghsten noot,
Vyt Sathans macht en eeuwige aenstoot,
Op dat wy souden eeuwigh saligh zijn:
Om ons te geven het eeuwigh leven,
Dies laet ons t'saem
Loven sijn naem,
Hem onsen Heere,
Zy eeuwigh eere:
Iesus is ons Heylandt bequaem.
|
|