Zinspeelende liefdensgezangen
(1741)–Willem Hessen– Auteursrechtvrij
[pagina 6]
| |
[pagina 7]
| |
Liefde ontvonkt al 't Ondermaans.1.
O hoe zoet is het te streeven!
Daar de Liefde 't al regeert,
En zy vrolyk Triumfeert,
Alles doet op nieuws herleeven;
Daar zwigt tweedragt, haat en nyd
Liefde blyft in eeuwigheid.
2.
Liefde laat zig niet misleiden
Door den glans van 't Kroonegoud;
Daar zo meenig op vertrouwd:
Wie zou Liefde dan benyden?
Daar haar hert zo zuiver staat
Als de glans van haar gelaat.
3.
Laat de waereld met haar' lusten
Streelen om dit Pronkkleinood.
Liefde acht Rykdom, lust nóch Dood:
Want zy veilig hier kan rusten.
Niets standvaster dan haar' min;
Die streeft zelf den Hémel in.
|
|