Bestaan zonder tijd

[p. 30]

Eenvoud

Vannacht werd ik de stille eenvoud van de dood gewaar,
een deur sloeg dicht, een deur ging open
woordloze ruzie met mezelf
ik hoorde klank van staal op staal
en zag een druppel in een vijver vallend
steeds wijder cirkels om zichzelf beschrijven
en mannen over de aarde zweven
met vrouwen in hun zog
een deur viel dicht, een deur waaide open
ik werd de stille eenvoud van de dood gewaar.