Portret van een landschap. Gedichten 1953-1997

[p. 191]

wilg

de wilg moet uitblinken
derhalve roep ik de wilg toe
dat hij moet uitblinken

ik wil dat hij zijn naam
noemt, dat hij elk blad
zijn runderen toewendt

ik wil dat hij vrolijk
waakt over nevelen, wolken
dat hij oprecht nadenkt

over het gras, het koninkrijk
van de herder, dat hij snelwegen
voortijdig verlaat

zich terugtrekt in de naam
van het paard, eendrachtig
met het grazige hoefpad