Portret van een landschap. Gedichten 1953-1997

[p. 181]

tuin

[p. 182]

I

beter is het de ziel en de adem
van de tuin in zijn mond te vermalen

beter is het haag en tuinpaden
te vermorzelen tussen zijn kaken

beter is het de roos dood te slaan
en zich te kammen en tussen zijn haren
de rozenbladeren weg te halen

[p. 183]

II

de tuin schildert geblaat
de tuin is gebladerte
van de wind en zijn geblaas

de tuin ontstaat er
de tuin eet met graagte
wat er verschijnt op tafel

de tuin is een wandelaar
‘stil liggen!’ roepen de tragen
maar het is middag al en avond

[p. 184]

III

de tuin is vol met vroom water
met vliespotigen en deftige zalen
met dansplaatsen en inmaakglazen

zoals er verwantschap bestaat
tussen de potgrond van het lichaam
en gerimpelde huid van varens

de tuin valt onder het zwaard
elk paradijs komt te laat
maar geen dood leeft er volmaakter