Portret van een landschap. Gedichten 1953-1997

[p. 170]

braakland

ze zijn vergaan, deze appels
platgetreden de akkers
en de rivier verzand

stormwind greep de takken
vuur beet in de balken
van de paardestallen
en stak ze in brand

hemel zonk in moerassen
nam de glans van het hakhout
van schorten, ongewassen
liggend in de wasbakken

in diepe waterputten
zakte de bol van de zomer
in zwarte ertslagen
sloeg neer het leeg maanlicht