Portret van een landschap. Gedichten 1953-1997

[p. 77]

penseeldun

zeg niet zichtbaar
zeg: doorzichtig, haast
zo maar, even

tastbaar, van wie en
waardoor? en
dat slaat maar
penseeldun mijn winter

geen kuil, nee, geen
helm: een vlakke
hand, vergeeld,
verruild, uit-
puilend en niets
van weelde