Mary Dorna 1891-1971

Brief van 8 augustus (1946 of 1947?)

‘Lieve Bruno en Mies.

Zoals jullie schreven schijn ik het voorbeeld van de vreselijke S. te volgen en schrijf ik direct terug. Hoe is het mogelijk dat zulk een onbenullige idioot al die banen heeft. Wees maar blij dat hij met zijn stok niet

[p. 132]

komen kon. Stel je voor - stok - zoon - S. - een ergere drie-enigheid is bijna niet in te denken!

Ik moest erg om Miesje lachen - dat verhaal van die pianostemmer is enig. Ik zie Bruno al en gros Middeleeuwen en de rest maken, ‘Alle Achtung’ is goed gezegd. En dat goocheme boertje van Breugel zou hij ook nog klaar hebben gespeeld. Die pianostemmer lijkt me een naïef mens. Bestaat hij nog een beetje?

Bij ons is weer op het een en ander beslag gelegd. Henk ging zo even met een ‘zerqualt’ gezicht naar de Belastingen. De dokter constateerde erge hoge bloeddruk bij hem en verbood borrel, vooral roken en zout. En veel rust - nou, jullie kennen Henk.

Wanneer ik naar Berlijn kom dan breng ik iets voor Miesje mee. Welke maat blouse heeft ze - en wanneer ik een aardig stofje zie - hoeveel heeft ze dan nodig. Vooreerst mijn hartelijke gelukwens - en iemand die met zo'n gevoel voor humor schrijven kan en zo de beste dingen uit het leven kan halen hoeft al helemaal haast niet gefeliciteerd te worden!

Wat heeft Bruno toch met de kerk te maken. Het is erg prettig wanneer je daardoor pakje kunt laten maken en bioscoop bezoeken. Zou Henk zoiets onschuldigs ook niet kunnen doen. Misschien goed voor de bloeddruk.

Nu moeten jullie niet denken dat de oude Mary van vroeger terugkomt, hoewel ik stukken beter ben. Van sommige dingen heb ik nog last, soms meer soms minder.

We hebben dinsdag heerlijk in de Baarnse bossen gewandeld. Wat een verschil tegen de reuk en drukte van een grote stad. Later hebben we in Soestdijk de oeroude tante van Henk opgezocht, die woont daar in een soort huisje met de zoon zonder haar. Nu valt het niet meer op, dat haar - of liever het ontbreken ervan. Maar hij draagt wel een raar ouderwets brilletje op de punt van zijn neus. Het was of je zo een verhaal van Dickens binnenstapte. Toch vond ik het erg knus.

De film ‘De 7 hoofdzonden’ is niet ‘Le plaisir’. Het laatste is naar gegevens van Guy de Maupassant gemaakt.

Wat is er toch met Hanns aan de hand. Speelt hij weer ‘cameleon’?

Nee, duitse films zijn niet bijzonder. Ik vond ‘Alt Heidelberg’ nog wel aardig voor het genre.

Ik correspondeer weer met M. H.¹ Ze is stervende - mag geen bezoek ontvangen. (...) Stuur haar eens een kaart. Ze ligt eenzaam ondereen oude beuk haar dood af te wachten. Och eigenlijk zo gek nog niet. Ze ligt niet in de open lucht, maar in een veranda en dan heeft ze het gezicht op die beuk.

Ik denk dat die zoon van C. wel een griezel is. Meen hem eens gezien te hebben. Wat is de wereld toch klein.

Ik wacht nog steeds op een goedkope uitgave van Dokter Faustus. Lotte in Weimar heb ik, Der Erwählte niet. Zijn die boeken van Derij en

1 Een meisje dat aan t.b.c. leed en dat Mary eens geschreven had over haar verhalen. Mary heeft met haar gecorrespondeerd tot ze overleed.

[p. 133]

Houer ook in pocket editie te krijgen.

Miesje stuur toch eens wat schetsen van je op. Misschien is er iets mee te beginnen. Wil je?

(...)

En Bruno - brieven zijn toch goed - ik was zo blij toen ik die dikke brief van jullie zag - en het lezen er van deed me nog veel meer plezier. We moeten zien het laatste uit het leven te halen - hoe dan ook. Het is niet altijd gemakkelijk - ik kan er over mee praten. Van het gedonder met Oost- en Duitsland lees ik in de krant. Maar meemaken, voelen en zien is nog wat anders dan lezen - hoewel aan fantasie ontbreekt het me niet.

En Bruno hebben we niet allen ogenblikken op zomermiddagen of heel alleen in de volkomen eerlijke nacht dat we ons wat alleen voelen - en ergens weten dat we een heleboel dingen beter hadden kunnen doen. We zijn gelukkig geen engelen. Wees blij dat je nooit in een krankzinnigengesticht hebt gezeten. Soms laat me de herinnering niet los. Maar dan zijn er de liefste vrienden, Henk, jullie, mijn boeken. En laten we ons gevoel voor humor nooit verliezen. Wanneer ik ‘gelovig’ zou zijn, zou ik bidden ‘God geef me steeds en juist in de zwakste momenten een flinke dosis echte humor. Amen’. Met humor kan je soms de beroerdste situatie nog redden, vinden jullie ook niet?

Ja, de briefban is gebroken. Schrijven jullie alles wat jullie prettig of grappig vinden en ook alles wat jullie bedrukt of soms treurig maakt. Ik sta zo voor alles open en begrijpen kan ik alles. Juist ik. Ben door vele paradijzen, maar ook door veel gegaan wat men ‘de hel’ noemt. Heb van beide alles in me.

Dus antwoord met jullie ogen, stemmen, vragen en antwoorden.

Alles lieve en goede voor jullie beiden. Wanneer is Mies jarig? - ze krijgt iets leuks van me - ik denk wel bij ons bezoek.

Dag vriendjes van

Mary'