Semi-finale

[p. 54]

Correspondentie

IV

Uit een hemel met sterren witbezaaid
- maar je ziet ze nog niet-
komt mij wekenlang al, bij avondval,
een zelfde eenzame ster begroeten.

Boodschapper van de nacht die alleen
moet worden doorgebracht, -
of een oogwenk van jou, mijn verre geliefde,
dat ook jij wacht en verlangt?

Straks als het donker is zullen er veel
en lichtender sterren zijn, als altijd
rondom hem staan, en de maan wellicht, -
verraadster van de verborgen gelieven.

Maar jou, mijn kleine voorlijke avondster
blijf ik tussen hen zien
totdat ik moe naar de slaapkamer ga
waar mij het lege bed wacht.