De glorende dag

[p. 13]

Ver geluk

Door trieste troostelooze dagen
wil ik dit arme leven dragen
dat ik één liefde wil doen zijn...
Wilt gij mij wijzen stille paden
waarlangs te gaan, stil, zonder daden
dan die door hóógste liefde rein...

Van trieste troostelooze dagen
zult gij het nevelkleed vervagen
en met uw schitterend wit licht
ze vullen... dat geen doffe oogen
van wie niet minnen schouwen mogen
de rust van dit immens gezicht...