Een nieuw Nederlandsch verzen- en liedeboek

[p. 19]

Vonken.

Niet te langzaam.

Meis--jes! als ge doo-ve ko----len Hebt ge-
ra--keld on-----der dsch, Leît er ligt een vonk ver-
scho--len, Die nog niet ge-doofd en was. Wees voor-
zig---tig met je vuur: Goe-de raad is al--tijd
duur! Wees voor-zig--tig met je vuur: Goe----de
raad is al---tijd duur!
Doet het bla--ken nog en bra---den, Brandt het
nog in vol----len gloor, 't Zalje ligt zoo veel niet
scha--den, Wantje waakter zel----ve voor; Maar een
vonk-je, zoo men rust, Sticht wel brand, dien nie-mand
bluscht. Maar een vonkje, zoo men rust, Sticht wel
brand, dien nie--mand bluscht.
Meis--jes! 't ee--re--lij---ke bran--den, Dat de
we-reld vrij mag zien, Heeft nog nim-mer schâ of
schan-den Aan de vrij-sters doen ge-schiên; Maar die
vonk-jes, lie--ve maagd!'k Bid je, dat gr zorg voor
draagt! Maar die vonkjes, lie--ve maagd! 'k Bid--je,
dat gr zorg voor draagt!