Al de volksdichten. Deel 2

[p. 234]

Rustig ondergaan.

Wat daalt gij rustig in der golven schoot

ô Glansrijk licht, beneveld noch verdonkerd,
ô Gouden zon; gij, beeld van al wat flonkert,

Van wat op Aarde heerlijk is en groot!

Al hebt gij hoog aan 's Hemels trans gestaan,

Toch daalt gij kalm en zonder klagen neder;
En schóoner nog verrijst gij eenmaal weder

Voor 't oog der Aard, die U zag ondergaan.

Buig zóo uw kruin, wanneer Uw Avond daalt,

Buig zoo uw kruin, ô Grijsheid! zonder klagen;
Vind rust in God: - Ras zal de Morgen dágen,

Wiens Eeuwge glans de Hemelen doorstraalt!