Al de volksdichten. Deel 1

[p. 237]

Gevangen.

Ik mogt wel boeijen dragen,

Hoe vrij ik ben van zin,

En 'k gaf met welbehagen

Gevangen mij er in;

Maar rozen moet gij vlechten,

Roô rozen en jasmijn;

Zoo gij mij vast wilt hechten

En ik uw slaaf zal zijn.

Ik mogt wel kluisters dragen,

Hoe vrij ik ben van zin,

En 'k gaf met welbehagen

Gevangen mij er in;

Maar lokken moet gij vlechten

Tot koorden van satijn;

Zoo gij mij vast wilt hechten

En ik uw slaaf zal zijn.

Ik mogt wel ketens dragen,

Hoe vrij ik ben van zin,

[p. 238]

 

En 'k gaf met welbehagen

 

Gevangen mij er in;

 

Mogt mij uw arm omvlechten

 

Gij, lieflijk maagdelijn!

 

Dan wil ik knecht der knechten

 

En slaaf der slaven zijn.