Al de volksdichten. Deel 1

[p. 5]

Te land.

[p. 7]

Oud en nieuw.

1.

Zeg eens! - 'k hoor u altijd droomen

Van den goeden 'ouden’ tijd:

Zou er.... denk ik dan met spijt,

Nooit een goede 'nieuwe’ komen?....
Maak' te schande, maak' te schande

Al die prijzers van 't Verleên;

Slaat de handen flink ineen,

Wakkre Mannen in den Lande:

Toon', dat er nog kracht en pit

Ons in merg en beendren zit!

2.

Zij het al niet met musketten,

Zij het niet met zwaard en lans,

Toch blijft ons nog schoone kans

Om den vijand pal te zetten.
Maak' te schande, maak' te schande

Al die vechters voor 't Verleên,

Sla' weêr moedig om u heen

Wakkre Mannen in den Lande!

Zorgt, dat Vroomheid, Vroedheid, Vlijt,

't Zwaard zij van den 'nieuwen’ Tijd.

[p. 8]

 

3.

 

 

 

Zij uw weefgetouw het rapste

 

Van het 'heele wereldrond;

 

Klieve uw ploeg het best den grond;

 

Blijve uw handelsman de knapste!

 

Maak' te schande, maak' te schande

 

Frankrijks fijnheid, Englands kracht,

 

Duitschlands weten, Ruslands magt...

 

Wakkre Mannen in den Lande! -

 

Vrank en vrij, en stuur en stout

 

Blijv' 'Jong’-Neêrland, als het 'Oud’!

 

 

 

4.

 

 

 

Bindt dan, als in vroeger dagen,

 

Naast de driekleur, aan uw mast

 

Niet alleen den Bezem vast

 

Om de 'Zee’ meê schoon te vagen....

 

Maak' te schande, maak' te schande

 

Die hem 't Oude doel slechts wijdt:

 

Toon', dat hij, in nieuwen tijd,

 

Nog wel béter veegt te 'Lande’....

 

Dat hij nu het éérst en méést

 

't Onkruid veegt uit Hart en Geest!