Nieuwe stichtelijke liederen (2 delen)

[p. 7]

Eerste bede.

enkel eerbied.

[p. 9]

IIde lied.
Eerste bede.

Heilig, Godlijk Opperwezen!
Nooit volprezen,
Is uw' Naam, in heerlijkheid;
Hoe moest dit gevoel ons treffen,
Bij 't verheffen
Van uw' hooge majesteit!
Eng'len dekken 't aangezigt,
Voor U, vlekk'loos heilig Licht!

[p. 10]

2

O, uw naam, zoo hoog in waarde,

 

Hier op aarde

 

Vaak misbruikt, in ons gedrag,

 

Moest ons steeds tot ootmoed wekken,

 

Ons doen strekken

 

Tot uw' eer, met diep ontzag;

 

Ja in al uw werken, Heer!

 

Praalt uw' naam, met godlijk' eer.

 

 

3

Geef dat w' U, als kindren, lieven,

 

Nimmer grieven,

 

Vader! die zoo heilig zijt,

 

Dat G'ons hebt uw' Naam gegeven,

 

Om te leven

 

Heilig, voor U t'allen tijd!

 

Dat uw naam, door ons geroemd,

 

Nooit tot misbruik word' genoemd.

 

[p. 11]

4

Leer ons dezen pligt betrachten,

 

Dat w'ons wachten

 

Voor onteering van uw' Naam;

 

Geef dat ieder, in zijn' wandel,

 

In zijn' handel,

 

Zich uw heilig' eer nooit schaam;

 

En met moed elks misdrijf fnuikt,

 

Die uw' heilgen naam misbruikt.

 

 

5

Heilig God! bij al ons pogen,

 

Slaan w'onz' oogen,

 

Diep verslagen, voor ons neêr;

 

Schaamrood moeten wij belijden,

 

Niet te strijden,

 

Naar uw doel, uw' Naam ter eer!

 

Zoo G'in 't regt met ons woudt gaan,

 

Niemand onzer kon bestaan!

 

[p. 12]

6

Neen Gij wilt, o liefdrijk Vader!

 

Dat elk nader'

 

Voor den troon van uw' genaê;

 

Jezus heeft uw' Naam geheiligd,

 

Ons beveiligd,

 

Door zijn' dood, op Golgotha;

 

Reinig, Vader! in dat bloed,

 

Ons nog steeds bevlekt gemoed!