Verzamelde gedichten

[p. 337]

Songteksten

[p. 338]

In 1966 ontmoetten Pé Hawinkels en Herman Brood elkaar in de Nijmeegse ‘Stella Kelder’, waar de eerste als bezoeker en de tweede als optredend artiest zijn heil zocht. Herman Brood (1946) wordt door velen gezien als éen van de grootste Nederlandse rockartiesten. Zijn succesvolle carrière lijkt enerzijds gebaseerd op aanstekelijke en energieke muzikaliteit, anderzijds op een groot publicitair vermogen de mythische kanten van de mens Brood en zijn verleden als criminele druggebruiker uit te buiten. Hawinkels en Brood vonden elkaar in hun fascinatie voor seks, drugs en rock & roll en hun eerste ontmoeting leidde tot een jarenlange en intensieve vriendschap. Legendarisch werd de titel van het in memoriam dat Herman Brood schreef bij de dood van Hawinkels: PE IS DOOD & DAT IS KUT.

Hawinkels schreef een aantal teksten voor Brood die op verschillende elpees zijn terug te vinden (zie hiervoor de annotaties). Opvallend is hoe vaardig Hawinkels in het Engels met traditionele dichterlijke technieken als het rijm weet om te gaan. De teksten voor Brood steken mede daardoor uit boven de songs die gangbaar zijn bij deze muziekvorm. Hawinkels kan hierin ook iets kwijt van een wereld die vreemd is aan het literaire milieu waarin hij gewoonlijk verkeerde, een wereld waarin dezelfde kwajongensachtige humor de kop opsteekt als in een aantal van de studentikoze NUB-gedichten.

De hier gebundelde liedteksten zijn genoteerd naar de eerste op elpee verschenen versie. Onzekere passages werden aangeduid met [?] of [onverstaanbaar]. Waar gebruik gemaakt kon worden van een gedrukte bron, werd deze aangepast aan de uitvoering op de grammofoonplaat. De spelling van de teksten komt zoveel mogelijk overeen met de wijze waarop Hawinkels en Brood sommige ervan gepubliceerd hebben. Uitroepen, tussenvoegsels en andere uitvoeringstechnische elementen werden weggelaten, in het streven de liederen zo consciëntieus mogelijk als leesteksten te presenteren.