De nagels in het vlees

[p. 23]

Duitsland.

Eén zegt: ‘Nu met ons zelf beginnen....’,
terwijl hij 't zegt, die 't goed bedoelt,
en voor hij zich nog kan bezinnen,
heeft reeds zijn oog een vuist gevoeld.

‘De besten’ - waar zijn nog de besten?
Vermoord, gemarteld en verbrand,
en wat aan tederheid mag resten,
dwaalt, opgejaagd, door 't eigen land.

Veel gouden stemmen, die versmoorden....
veel gouden harten uitgerukt;
met roven, plunderen en moorden
is Duitsland alles nog gelukt.

Telt op Uw vingers al Uw vrinden,
die zijn ontvoerd, beroofd, ontmand;
en gij zult weerom waar bevinden:
‘Het was de bloem van Nederland.’

Zo tellen Noorse, Deense vrinden,
en daar is geen bezet gebied,
dat niet het bloed der meest-beminden
op Duitslands slachtbank achterliet.

Het bruine net werd uitgespannen;
en wie ontkomt, ontkomt de Dood;
telt alle vrouwen, alle mannen
en kleurt de kaart van Duitsland rood.