Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Maandag 10 februari 1941

De Britsche Regeering heeft, na raadpleging van die van Australië en Nieuw-Zeeland, met groote dankbaarheid het royale aanbod van de Indische Regeering om de ‘Oranje’ uit te rusten, te bemannen en te exploiteeren op haar kosten als hospitaalschip om gewonde Australiërs en Nieuw-Zeelanders uit de Middle East naar huis te brengen, aanvaard. Het is een grootsche geste, maar tegelijk ook verstandig, daar daardoor aan de ‘Oranje’ bespaard wordt als troepenschip in de gevaarlijke zône te moeten dienst doen; wij hebben waarachtig al risico's genoeg ten deze; als troepenschepen voor de Engelschen varen thans de passagiers-

[p. 255]

booten: Huygens, De Witt, Nieuw Amsterdam, Volendam, Nieuw Holland, Nieuw Zeeland, Oldenbarnevelt, Dempo, Indrapoera en binnenkort de Marnix en de Sibajak, verschillende in de gevaarlijkste zône.

Minister Welter lunchte met Gutt, den Belgischen Minister van Financiën, die ook de situatie niet-rooskleurig inzag: een korte oorlog zou zijn een Duitsche overwinning, een lange oorlog (cenige jaren!!) vermoedelijk een Britsche, als tenminste geen heel bijzondere gebeurtenissen zich voordeden.

Heden brief via Zwitserland aan de Boumans verzonden.