Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Zaterdag 1 februari 1941

Wij krijgen tegenwoordig het Amerikaansche weekblad ‘Time’: ik heb mij daarop via Zimmerman in Nieuw York geabonneerd. Dat is zeer nuttig, want men krijgt aldus nog eens een anderen kijk op de zaken dan door het hooren van de B.B.C. met haar eeuwige verhalen over successen van de Royal Air Force en door het lezen van de sterk achteruitgegane Engelschen pers, die veel en veel te lichtvaardig en irriteerend optimistisch is, een enkel blad een enkele maal uitgezonderd.

Gezegd moet worden, dat vele Engelsche ministers, Winston Churchill voorop, het Engelsche publiek niet de zaken te rooskleurig voorstel-

[p. 250]

len; ongunstige uitzonderingen zijn de Minister of Information Duff (Bluf) Cooper en Hugh Dalton, Minister of Economic Warfare, grofdenkende, verpolitiekte dwaas. Helaas versterkt het lezen van ‘Time’ het optimisme over den gang van den oorlog ook niet: met name niet, wat betreft het tempo van de Amerikaansche oorlogsproductie en de spoedige effectiviteit van de Amerikaansche hulp aan Engeland.