Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Donderdag 30 januari 1941

Ik verzuimde op Dinsdag te vermelden, dat Sir Frederick Leith-Ross de nieuwe ‘Anglo-Netherlands Committee on Economic Questions’, waarin Lamping en ik de Nederlandsche Regeering vertegenwoordigen,

[p. 249]

met onze medewerkers een lunch aanbood in de Mayfair Hôtel. Sir Frederick Leith-Ross vroeg mij, wat ik van den oorlog dacht. Ik antwoordde, dat ik daarover feitelijk geen oordeel had, maar dat ik de Britsche politiek tegenover Frankrijk verkeerd vond (de Engelschen hebben nu weer bij de kust van Zuid-Amerika een Fransch relief-schip, de Mendoza, opgebracht); dat ik vond, dat zij Italië destijds met wat diplomatieke handigheid buiten den oorlog hadden kunnen houden; dat Japan een jaar geleden nog van de As verwijderd had kunnen zijn gehouden; dat alle illusies ‘to win over Russia’ gedoemd waren schipbreuk te lijden; dat de V.S.A.-hulp op groote schaal mij een bedenkelijke fantasie leek. Hij was het deels met mij oneens, deels, geloof ik, eens. Al te veel hartelijkheid ten gunste van Frankrijk leek hem gevaarlijk.