Het dagboek van dr. G.H.C. Hart

Woensdag 5 juni 1940

Twee dingen houden de aandacht gespannen: de wonderbaarlijke ontsnapping van de British Expeditionary Force uit den Duitschen nijptang, weliswaar met achterlating van enormen oorlogsbuit aan geschut, munitie, tanks en voorraden, doch niettemin een ongeloofelijke prestatie: ongeveer 335.000 man zijn ontkomen, terwijl eenige dagen terug hun vernietiging bijna zeker scheen.

Aan de vreugde in Engeland zou men zeggen, dat er een groote overwinning is behaald, instede van een buitengewone nederlaag geleden,

[p. 25]

waarvan de vijand slechts niet de volle vruchten heeft kunnen plukken. Wel is er reusachtig veel gepresteerd, vooral door de numeriek veel zwakkere Britsche luchtmacht, als door de Fransche en Engelsche troepen zelf en niet te vergeten door de vloot, inclusief honderden en honderden schuitjes, motorbootjes, reddingbooten, jachten, treilers, waarbij heel wat Hollandsche.

Het andere feit is het voortdurend terugtrekken van de Fransche legermacht op steeds betere stellingen. Sedert eenige dagen is onze dronk aan tafel op den Generaal Weygand, maar 't moet worden erkend, dat dit elken dag met minder geestdrift en met meer plichtmatigheid geschiedt.