Lof van Katwyck op Zee.
Op de Wyse: Wonderlyk zyn de Werken.
U Roem-Lof gaet de Schatten,
Des Ryckdoms, ver voorby,
U noyt volpresen Lof', Komt van u outheyd of';
Die byna niemand kan, 't Beginsel wysen an.
Geen Boeken hier verhalen
Hoe heerlyk en hoe oudt Dat gy van dage zyt,
| |
Daar staat van u een Tooren
In Zee, een myl van 't Landt,
Waar aan dat wert verlooren
Noch dikwils veel Schol, want;
Hier door werd uytgebreyt [d'] Oude Heerlykheyd:
Door 't Huys de Britte mee,
Men ziet u Heerlyk bloeyen, Door u Visschery,
Die men nog aan ziet groeyen, Want op heden, gy
Schier dartig Schuyten houd;
Waer mee dat gy bebout, Den grooten Watervloet
Daar gy in visschen moet.
U Visschers die zijn Mannen,
Want sy de Croone spannen,
Nadien nau dorp in 't lant,
Soo veel Zee-schuyten heeft,
Of soo vol Stierluy streeft, Die op de Haring vaart
Soo loflijck zijn vermaart.
O Heere der Heyrscharen, Gelooft zijt gy altijd,
Met Cymbalen en Snaren, Om dat gy hebt bereijd
Katwyk voor ondergang, Sijn gantsche leven lang
Gy hebt 't by gestaan, Dat 't niet kon ondergaan.
Gy heb o Heer der Heeren,
Over dit Dorp gewaakt, En hebt 't van de Leeren
Des Pausdoms vry gemaakt; Soo dat 'er nu die leer,
Maer drie, vier, huyse meer,
Aanhoude, blind en slegt,
O Heer brengt haer te regt.
Nu dan o grooten Koning, Lof sy u trouw beleyd
Dat gy ons aerdsche wooning
Hebt tot u dienst bereyd,
Lof zy u groote magt, Lof zy u sterck kragt,
Lof zy u Majesteyt, In alle Eeuwigheyt.
Lof zy u ook trouwe En Hoog wel Ed'len-Heer,
| |
Lof zy ook u Me-vrouwe, Wiens Roem en loflyk eer,
Dit pryslijk Dorp bestraelt,
En als beschermers praelt;
U rijcke milde hand Doet d'arme onderstand.
Lof zy al de Regenten Van dit Katwijck op Zee;
Beschermers onser tenten, Lof zy den Herder mee,
Die ons Godts wille leert, En alle boosheid weert,
Lof zy de Borgers al, Van dit out Katwijcks dal.
O Heer geeft haer u zegen Over haer Vissery;
Voor haer seer vrugtbaer zy,
Behoed haer voor 't wee Der ongestuyme Zee;
Laat in den Oceaan Haer dog niet ondergaan.
O Heer! laet ons verwerven,
En brengt ons na ons sterven,
In u roemrijcke Rijck, Al waer het duysen-tal
Der Engelen, zingen sal Voor uwe Majesteyt,
U roemb're Heerlijckheyd.
F. van der Hart.
|
|