Het geestelijck bieken, of geestelycke sangh-dichten
(1674)–Herman Harts–
Auteursrechtvrij
[pagina 128]
| |
Een Ander voor H.G.S. Carthuyser.Loquebatur autem Dominus ad Moysen facie ad faciem. Exod. 33.11. Den Heere sprack Moyses aenschyn aen aenschyn. Habet Dominus Iesus, qui quasi ad faciem sibi ministrant; puta Monachos & Virgines: habet alios, quasi in agro sibi servientes; puta saeculares. S. Hieron. in Psal. 133. Den Heere Jesus heeft die hem gelyck aenschyn aen aenschyn dienen, peyst Monicken en Maeghden; heeft andere, hem dienende gelyck in 't velt: peyst wereltsche Lieden. | |
Op de VVyse: Als voren.IN dien goude tyt, doen Adam is geschapen,
En in Godts hof gestelt, is hy gerust gaen slapen:
Ga naar voetnoota Daer quamp een Vrou tot hem uyt hem, dit was de Vrou,
Daer Adam alle goet, en Godt om laten wou.
2[regelnummer]
Den sotte Man en dorst zyn Eva niet bedroeven,
Hy wou gaen loopen, en met haer den Appel proeven.
De mensch liep voor, Godt naer. Godt riep gelyck met druck,
Waer Adam was? en dit was eenigh zyn geluck.
3[regelnummer]
Ga naar voetnootb En hadde Godt terstondt soo krachtich niet gesproken,
Den moyernackte Mensch had' zynen hals gebroken:
Godts Woordt heeft hem gevadt. O! goedertire Woort!
Ga naar voetnootc Daer Petrus Godt afdanck', dat hy 't oock heeft gehoort.
| |
[pagina 129]
| |
4[regelnummer]
Den ermen Vischer ginck by daghen, ende nachten,
En viel oock menichmael in putten, ende grachten;
Tot dat den Heer hem riep. Doen liet hy 't alle gaer,
En volghde op die stondt den Mensche-vischer naer.
5[regelnummer]
Wy hebben altemael van Eva leeren snoepen:
Maer gelucksaligh mensch, die Christus heeft geroepen!
Wy hebben oock verstant te visschen vroegh, en laet:
Maer gelucksaligh mensch, die zynen roep verstaet?
6[regelnummer]
Ick segghe, wel verstaet. De lieden hebben ooren;
Maer naer Godts woordt, soo 't hoort, en willen zy niet hooren.
Den wegh is al te engh, de poort is al te nouw:
Godt moet gewelt schier doen, daer ymandt volgen souw:
7[regelnummer]
Dat's u, dat's u geluck, die sterckhyt hebt gekregen,
O jongen Bruno's soon, Godt geef u zyne zegen:
Om in, en voort te gaen den geestelycke Padt,
Die u mach leyden naer Jerusalem de stadt.
8[regelnummer]
Hoe ver syn wy van een! wy woelen inder eerden:
Ghy rust in 't Paradys. Wy vischen sonder weerden
In dese bitter zee, en zeylen leegh, en hoogh,
En blyven in verdriet: u schip dat is op 't droogh.
9[regelnummer]
Wy steken ons gemoet aen hagen, en aen hegghen:
U bed' dat is bebloemt. Maer mach ick noch wat segghen?
Och! siet! siet toch voor u. Ghy syt noch teer, schoon blom:
De werelt staet in brandt. Och! en siet toch niet om!
10[regelnummer]
Heeft Vader Abraham eens sonder te verbranden
Gomorrha sterrelinx, en Sodoma sien branden:
W'en syn geen Abrahams.Ga naar voetnoota Vrou-loth was al testout,
Die daerom oock in steen veranderde in sout.
11[regelnummer]
Haer quaet dien' u tot goet. laet achter allegader,
Dat achter wesen mach, en Moeder, ende Vader.
| |
[pagina 130]
| |
De werelt soeck', en volgh, vervolgh al dat zy siet:
U ryck, u hop' en is van dese werelt niet.
12[regelnummer]
VVat is 'er immers met de werelt al bedreven?
Veel beter is het u in eenichyt te leven.
Hier spreckt Godt mondt aen mondt, hier spreckt Godt hert aen hert
Verhole woorden, die 't vlees niet gewaer en wert.
13[regelnummer]
Vrindt syt te vré. Voorwaer, g'en hebbe't niet verloren:
Ga naar voetnoota Het beste deel dat heeft Maria toch verkoren.
VVegh Martha, wegh gewoel. Het is een ander saeck,
Daer gy, maer beter gy, en ick veel werckx af maeck.
14[regelnummer]
VVat vindtmen onder 't volck, dan quellingen, en sorgen?
Ghy sietze lacchen: Maer de persse leyt verborgen.
O! dwaes, die loopen naer, en soeken nacht, en dach,
Dat maer ontrusten kan, en niet by blyven mach.
15[regelnummer]
Om eenen korten tyt en soo veel moeten lyden!
En soo veel moeten doen! Zyn herte te verblyden
In eenen puren niet! Dat's waer Beminde neef,
Dat's waer, dat ick u segh, en soo waer als ick leef.
16[regelnummer]
Het gene dat alhier de sonne mach beschynen,
Sal noch voor ons misschien, doch met ons eens verdwynen.
O! werelt u genucht en acht ick niet een sier.
Ga naar voetnootb Ghy heft u dienaers op, en werptze in het vier.
17[regelnummer]
Geluckiger is hy, die teren u verbolgen
U laet, eer g'hem verlaet: Ick wensche hem te volgen.
Nu Bruydegom gaet heen, ghy syt wys dat gy vliedt:
Nu Bruydegom gaet heen, en sinckt ons een nieuw liedt.
|