Het geestelijck bieken, of geestelycke sangh-dichten

Liedeken.

Cor Parvum est, & magna cupit. Vix ad unius Milvi refectionem sufficere posset, & totus mundus ei non sufficit. Hugo. lib. 3. de Anima.

Het herte is kleyn, ende 't wilt groote dingen. Nouwelyks en soud' et aen eenen Kieken dief dienen voor eens te nutten, ende de g'heele werelt en genocht dat niet.

Op de Wyse: Coridon sucht nacht ende dagh.

VVIe Loopt me daer met sulcke spoet?

Haer aenschyn is gelyck vol bloet

Onsteken als Scharlaken.

My dunckt zy is de Bruydt, ::     bis
Ja z'is; Zy wilt te werelt uyt;

Hoe salz' er uyt geraken?

[p. 122]

2

Wat datze loopt, men volchtze noch

 

Zy heyghter af: waer salze toch

 

De lavenisse vinden?

 

Joanna hebde dorst, :/:     bis

 

^a Rust met Joannes op de Borst

 

Van den lieve Beminden.

3

Smaeckt hier de vrucht, proeft hier de vreught,

 

En suyght wat datge suygen meught.

 

Wat siede naer de Beken?

 

Soeckt liever de fonteyn, :/:     bis

 

Dan Beken, die vol modder syn,

 

Vol troubbel water steken.

4

Dat water en is nieuwers nut;

 

Blyft Dochter blyft by Jacobs put;

 

^b Waer Christus levend' water :/:     bis

 

Voor eenen erme dronck

 

Aen de Samaritane schonck.

 

De werelt datze tater.

5

Syn alle Creaturen goet,

 

Veel beter, dieze leven doet.

 

Ah? dese leeghe saken

 

En sullen u voorwaer. :/:     bis

 

Al leefde ghy noch dusend' jaer,

 

Noyt saligh konnen maken.

6

En draeght u haer getier niet aen,

 

Maer blyft in u voornemen staen.

 

Nu vrinden, nu gaet henen,

 

En quelt haer toch niet meer: :/:     bis

 

Zy rust in onse lieven Heer.

 

Haer maeghschap is verdwenen.

a Ioan. 13.23.

b Ioan. 4.10. S. Augustin.