Het geestelijck bieken, of geestelycke sangh-dichten

Van den H. Dominicus.

Ille erat lucerna ardens, & lucens. Joan. 5.35.

Hy was een licht bernende, en schynende.

Ardens fide, & Dilectione; lucens verbo & actione. Alcuinus hic.

Bernende door geloof, en liefde; schynende door leeringh, ende uytwerkingh.

Op de Wyse: Als voren.

ICk sien een Hondeken,

Dat in ze mondeken

Een fackel draeght, de welcke licht, en brandt.
Wat is dit, als dat over al het Landt,

Door toe doen van Dominicus,

Die heeft de naem van Heer, of Dominus,

De Christelycke leer floreren sal,
En zyne, die seer veel syn in getal.

Wy singen uwe lof

O! Werckman van Godts hof:

Die ingestelt ons hebt den Roose-Crans
Vol goede geur, en aengename glans.

De deught, en 't goet dat hier van kompt

[p. 113]

 

Blyckt aen de Paus, die Pius wird' genompt;

 

VVaneer den Turck verslagen is geweest.

 

Acht ymandt slecht, die 't Roose-Cransken leest?

3

Ick acht dat eer voor my,

 

En hang'het aen myn zy:

 

VVaer in ô! Maeght ick uwe blyschap sien,

 

En t'samen my verheuge, en verdien.

 

Ick sien hier oock wel uwen druck,

 

En smert; tot my welvaren, en geluck.

 

Maer als ick, ô! Maria daer by merck

 

U glorië, dan wert myn hope sterck.