Het geestelijck bieken, of geestelycke sangh-dichten

Van de Danckbaerheyt.

Benedic Anima mea Domino, & noli oblivisci omnes retributiones ejus. Psal. 102.1. Vel cum symmacho, omnia beneficia ejus.

Myn ziele gebenedyt den Heere, ende en wilt niet vergeten al zyne weldaden.

Deus exigit à nobis gratitudinem, non quod nostrâ celebratione opus habeat: sed ut quidquid est lucri iterum ad nos redeat, & dignos nos faciamus maj oribus subsidiis. S. Chrysost. hom. 8. in Epist ad Coloss.

Godt vereyscht danckbaerhyt van ons, niet dat van noode heeft onsen lof: maer op dat het profyt daer van weer tot ons keere, en wy ons weerdigh maken van meerderen bystant.

Op de Wyse: Als voren van de sonde: Sera-ce pour neant, &c.

MYn ziele danckt den Heer met 't hert, en met den monde,
En met de wercken, want ondanckbaerhyt is sonde,

[p. 83]

 

^a Siet den Melaets-hoop, die genesen wert berispt,

 

Als niemandt oock een woordt van Danck baerhyt en hispt:

2

Dan eenen vremdelingh.^b Siet dien die zyn gave

 

Al hadde hy maer een, in d'aerde gingh begrave.

 

Een ander hadde vyf, en noch een ander twêe;

 

Maer, toch waer groot gewin een yder mede dêe.

3

^c Den eerste danckte Godt voor zyne vyf Talenten,

 

Den tweeden insgelijcks: zy toonden dobbel renten

 

Met vlytighyt, en hop'. Den derden bracht ook't zyn,

 

Maer sonder danck, of winst, tot sware straf, en pyn.

4

Hy wirde neergedruckt, de ander hoogh verheven

 

Tot Heer en Meerschap hier; maer meer in't eeuwig levē

 

Niet over thien alleen, of vier; maer wel met recht,

 

Oock over't Eene van den ondanckbare knecht.

5

Tot leeringe, dat wie Godt offeren Lof-sangen,

 

Seer prospereren, en meer, ende meer ontfangen.

 

Myn ziele syde wys toch oeffent dese deught,

 

Soo vinde hondert fout hier, en hier namaels vreught.

6

Geloft Godt moet gy syn. Wie en sou u niet dancken?

 

Die u Dienaren geeft soet hemels Mann' te bancken:

 

En op dat niemandt oyt mocht seggen, niet en wiest.

 

^d Gy hebt dat Moyses doen bewaren in een kiest:

7

Om u van alle mensch te doen gebenedyden,

 

Niet alleen dan, maer oock van tyt tot tyt, en tyden,

 

Die 't sien, oft hooren mocht; soo lange als hier tyt

 

Sou wesen, ende dan voort inder eeuwichyt.

8

Gy wilt gedanckt syn, die om dit noch te verklaren,

 

^e Een ompaer Manneken aen Noe ded' bewaren

 

Uyt yder soort; het welck naer den gemeyne rou

 

Des Overvloedts hy u Sacrificeren sou.

9

VVy loven u dan Godt, die van niet hebt geschapen,

 

Om u te loven. Och! oft wy noyt moesten slapen!

a Luc. 17.18.

b Matth. 25.20 S. Chrysost. hom. 15. de variis in Matth. locis.

c S. Hieron. ad Heliodorum.

d Exod.16.34. Oleaster.

e Gen. 7, 2. S. Amoros.

[p. 84]

 

Maer singen uwe lof, en glorië ô! Heer

 

Dach ende Nacht. Gy syt dat weert, en meer.