Een suyverlick boecxken begrypende alle de gheestelicke liedekens

Een Gheestelick Liedeken.

MYn liefste is soet ende suyverlijck,
Edel, machtigh, ende daer toe rijck,
Inder jubileeren,
Al in dat Choor der Seraphin
Daer gaen sy discanteere:
O Iesu soet komt ons te ghemoet
Ende hoort ons klaghen.

Hy is de Heer daer't al aen staet,

Mijn hoop, mijn troost, mijn toeverlaet,
in alle mijn lyden,
Hy is de alder-soetste troost
Die de herten kan verblyden:
O Iesu soet komt ons te ghemoet
Ende hoort ons klaghen.

Hy is dat licht der hoogher Planeet,

Hy vervullet van goede begheert,
Hy is der sielen versader,
Hy is der Maeghden haer Bruydegom,
H draeghtet sonder klaghen,
O Iesu soet komt ons te ghemoet
Ende hoort ons klaghen.

Als de siel dan scheyden sal

Van 't aertrijck, dit ellendigh dal,
Wat sal haer ghebeuren in't eerste?
Sy wort ghevoert in Enghels jolijt
Hier boven in Bruylofts feeste:

[fol. D1r]

 

O Iesu soet komt ons te ghemoet

 

Ende hoort ons klaghen.

 

Zoo komt de Bruydt al voor de Poort,

 

De Bruydegom heeft dat soete woordt,

 

Komt in mijn lief vriendinne,

 

Dat u verborghen is gheweest

 

Dat suldy hier bekinne,

 

O Iesu soet komt ons te ghemoet

 

Ende hoort ons klaghen.

 

Zoo wert de Bruydt daer in gheleyt,

 

Een dierbaer spijs wert haer bereyt,

 

Men sal daer weerschap beghinnen,

 

Heer Iesus sal selver de schencker zijn,

 

Dat doet sijn goede minnen,

 

O Iesu soet komt ons te ghemoet

 

Ende hoort ons klaghen.

 

Men deckte die Tafel met Hemels Broodt,

 

Den Wijn van beyde wit ende roodt,

 

ja spijs van wonderlicke smake:

 

Sou daer gheen volmaeckte blijdschap zijn

 

Hoe soud' men't moghen smaken?

 

O Iesu soet komt ons te ghemoet

 

Ende hoort ons klaghen.

 

Daer is Heer Iesus selver Waerdt,

 

Hy schenckt den Wijn al onghespaert,

 

Wt veel vergulde schalen,

 

Wt eene Fonteyn der soetigheyt,

 

Men mach daer ghenoegh wt halen,

 

O Iesu soet komt ons te ghemoet

 

Ende hoort ons klaghen.

 

De Bruydt moet inde soete Wijn

 

Ende altijdt even vrolijck zijn,

 

Men sal haer niet benijden,

 

Al wat sy haelt. 'tis al betaelt,

 

ist wonder al is sy blijde?

 

O Iesu soet komt ons te ghemoet

[fol. D1v]

 

Ende hoort ons klaghen.

 

Daer is de Bruydt altijdt verblijdt,

 

Daer is altijdt een nieuwe Liedt

 

Een leven sonder sterven,

 

Daer is geen volmaecter blijdschap fijn,

 

Hoe sou men't moghen derven?

 

O Iesu soet, komt ons, &c.