Goddelicke lof-sanghen(1620)–Justus de Harduwijn– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina **IIIv] [p. **IIIv] Ter eeren der Goddelicke Lof-sanghen vanden E. Heere Iustus de Harduyn. Sonnet. VLicht naerstigh, Musen, vlicht met u snee-witte handen Nieuw’Lauwer-cranssen groen, voor Harduyn vermaert, Die soo zijns moeders tael’ door-luchtigh en verclaert, Dat zijnen naem hem spreydt door al de Neder-landen. En ghy, die u ghevoelt oock vierighlijck te branden Door iever tot de const, die ons zijn handt hier baert, Bedanckt hem, en bewijst hem eer, want hy ist waert Die daer verbaest doet staen soo veel selsaem verstanden. Ghelucksaeligh is hy wel, die met snell’ Veders licht Van ‘teer’-loos Volcksken slecht ont-vliedende ‘tghesicht, Ontlaeden, sich verheft by ‘sHemels schoone schaeren: En die, van hoogh bestraelt met zijn gheleerd verstandt Sich heeft ghemaeckt van stael, en herden Diamant Soo sterck’ en vasten schilt, voor het verloop der Iaeren. I. DAVID HEEMSSEN. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij