Het koekoeksspog

[p. 49]

Kempense poëtica

Poëzie moet de kleur van de zomer hebben
De grote vos de dagpauwoog
De geur van hooi liguster
De smaak van morellen
Het geluid van spreeuwen
De zachte ruwheid van de wijfjesvaren

Poëzie moet beroezing zijn
Een bad in het groen van de Kempen
Waanzinnig allergisch jeukziek
De broeierigheid van zaad en zon doorleven

Een dichter moet bloeien
Een hele zomer lang
De stuwkracht van de groeisappen
De jachtigheid van de wespen
Als een egelantier
Woorden doen opbloemen
Zien verslensen
Vrucht zien worden
Voor de tee van de herfst en de winter

Een dichter moet onvoorwaardelijk
Gelukkig zijn botvieren
Zijn bloed zijn speeksel zijn zaad
Vierklauwens
Om straks in de grote weemoed van de herfst
In het innigste verdriet van de winter
Afstand te doen
Van het web vol leeggezogen herinneringen
Of peinzend de voorraadschuren aan te spreken

[p. 50]

 

Hazelnoten beukenoten dennezaadjes

 

Diep doordrongen van de waarheid

 

Dat zijn leven amper een zandkorrel is

 

In de Kempense zandloper van de tijd.