De heksenvlecht

[p. 30]

Symbiose
(voor mijn vrouw)

Symbiose is een vreemd ding,
een uiterst trage veredeling,
een aangewezen zijn op elkaar
zoals de eikepage elk jaar

weer vlinder wordt rond zijn stamboom,
die - schijnbaar stoer en autonoom -
zelf meer dan duizend insekten voedt
met zijn Kempens groen, zijn melkwit bloed,

en gunsten ontvangt zoals een kerk,
even rechtlijnig, even fier.
Zonder jou haat ik mijn levenswerk,

verdroog ik in een kokon van papier.
Een schrijver heeft geen zin van bestaan
zonder iemand die de geheimen kent van de maan.