Zo werd eens mijn gedicht ‘Niet Ongelijk’ gezet
Niet ongelijk is de lijn van de ogen
aan de lijnen van meeuwen of vooral die van visduifjes.
Toeval? Een romantisch bewijs voor één Schepper?
Ik weet niet. Wel weet ik dat je ogen al lang
weer ver weg zijn gevlogen zonder spoor of
contact zomin als kiekenduven of de langzaam
maar zekere tochten van spitsgevleugelde
, enfin de rest was ongeveer correct.
Een beetje griezelig deed het me wel aan, waarschijnlijk dezelfde indruk die de zetter van het manuscript ontving.