Het bevel van Cupido
(1653)–Albertus Ignatius d' Hanins–
Auteursrechtvrij
[pagina 57]
| |
Stemme: Chere Phillis pourquoy témoignez vous.KOmt Venus dienaers, komt hier kleyn’ en groot’,
Komt stelpt mijn’ tranen, ’t is nu meer als noot:
Mijn Galathéa, mijn’ beminde blom,
Mijn’ Herderin,
Mijn’ aerdtsche Af-godin
Light hier voor eeuwigh stom.
2. O Clotho wreedt! o al te fel ghewelt!
Waer door mijn lief ter aerde light ghevelt:
Cupîdo doodt my oock met dijnen schicht,
| |
[pagina 58]
| |
Soo wordt mijn hert’
Van droefheydt, ancxt, en smert’
Verlost, en heel verlicht.
3. Ach hadd’ ick noyt gheweten van de minn’,
En noyt hier-med’ bekommert mijnen sinn’!
Soo hadd’ ick noyt ghevallen in dees’ pijn,
Die my vernielt,
En jae by-naer ontzielt:
Soo dat ick gansch verdwijn.
4. Die nimmermeer tot minnen sich begaf,
En proefde noyt van Venus droeve straf:
Daer honigh menghelt sy altijdt met gal,
Sy soeckt alleen
Ons’ droefheydt, ons gheween:
En sy is wonder mal.
5. Maer waer-toe dient doch al dit droef beklagh?
| |
[pagina 59]
| |
(Ghemerckt het gheensins aen my baten magh)
Mijn lief is doodt, ick will’ haer volghen naer:
Sendt my, o doodt!
Oock flux tot Charons boot,
En maeckt van ons een paer!
|
|