Veerstraat

[p. 9]

Aangeraakt

Resoluut of aarzelend lopen we in de stationshal in rechte lijnen
van de ene uitgang naar de andere.

Soms maakt iemand wild een hoek en botst tegen je aan
(duw hem met je elleboog!) of snijdt je (trap hem op zijn hielen!)
maar meestal zijn onze lijnen recht zoals die van de treinen.

De trein is een dubbeldekker of niet en zit wel vol of niet, we gaan
30 km naar het noorden en weer 30 km naar het zuiden
in een lijn die ongeveer recht is.

Van de wind zie je (in het journaal) dat hij cirkelt
en dat hij de cirkel in een lijn verplaatst.
Plotseling ontmoet de wind de trein: onze harten gaan sneller.

Als de trein het station binnenloopt en we de deuren openen
(ze doen het) vergeten we de aanraking.