Liedekens ende Refereynen Ghemaeckt by Haerlem Soetendal, van zijn Avontueren
(1618)– Haerlem Soetendal– AuteursrechtvrijOp de wyse: O Schepper fier.
HOe lustich ist
daer de Vrienden vergaren,
By malcander paren
Sonder eenich ghekijf, Laet allen twist,
Doch van u herte varen
Want seer veel beswaren,
Komter na sulc bedrijf,
Hout gheen nijt int hert verbolghen
Groot verdriet kan daer na volgen
Kiest vreucht voor verdriet
Alst in den Heer geschiet.
Wilt metter spoet
In Liefden zijn gheresen
Vriendekens ghepresen,
uyt broederlycke zeed'
Eerbiedingh moet
Oock onderhouden wesen
Zo wy mogen lesen
| |
[pagina 44]
| |
In die Schrifteure meed'
Romeynen 12 moochdyt vinden,
Thiende veers salt u ontbinden,
kiest vreucht voor verdriet, alst etc
Ghy moet met vlijt:
Vwen Naesten beminnen
Van gantsch hert en sinnen,
Als u eygen Lichaem
Dat ghy subijt
Troost in u hert van binnen
Van den Heer meucht winnen,
Want 'tis hem aenghenaem
Paulus seght tot allen tijden,
Met den blyden wilt verblijden,
Kiest vreucht voor verdriet, etc.
Zijt ghy verheucht,
Hout u doch daer in zedich
Als Christenen redich,
Voldoet des Heeren Wet
In alle deucht,
Weest uwen tijt bestedich,
Met malkander vredich,
So wort ghy niet besmet
Ionghers die in wulpsheyt leven
wilt een goet Exempel gheven,
Kiest vreucht voor verdriet, etc.
Wilt het vermaen
Van u Ouderen schoone
Ghy Ionghers ydoone,
Int hert bewaren wel
Ghy sult ontfaen
| |
[pagina 45]
| |
Van Godt tot uwen loone
Hier na d'eeuwige Croone
Want het is zijn bevel,
Dus wilt u tijt 'tzamen in vreden
Met goe wercken wel besteken,
Kiest vreucht voor verdriet
Alst in den Heer gheschiet.
Neemt den tijt waer,
O mijn Broeders verheven,
Wilt Christum aenkleven,
En voldoen zijn ghebodt
Int openbaer,
Soo sal hy u oock gheven
Het eeuwighe leven
Voor een ervelijck Lot.
Wilt vrymoedelijck 'tallen daghen
Vredelijck u Cruyce draghen
Kiest vreucht voor verdriet, Alst inden etc.
Edel Princier,
Ghy die 'tverdriet ellendich
Keeren kont amendich
In vreuchden 'tallen ty
Geeft goedertier
Dat yeghelijck behendich,
Geestelijck kiest d'inwendich,
Oprechte melody
Op datmen siet ten tooghe groeyen
Vruchtbaer botten hooghe bloeyen,
Kiest vreucht voor verdriet,
Alst in den Heer gheschiet.
Botten bloeyen hooghe. |
|