De Psalmen Dauids

Morghen-liedt.

Op de oude wijse. Oft op de na-volghende.

1

ICk danc v liue Heere,
Dat ghy my hebt bewaert.
In desen Nacht soo seere,
Daer in ic lach beswaert,
Met duysterniss' omvangen,
End' ooc in swaren Noot,
Daer ic wt ben gheganghen,
Door v hulp', Heere groot.

[p. 123]

2

Met danck wil ic v louen,
O ghy mijn Heere goet,
Inden Hemel daer bouen,
Desen dach my behoet,

Verhoort doch dees' mijn bede,

Laet dit uwen will' zijn,
Leydt my, Heer' in v Zede,
End' breect den wille mijn.

3

Laet my niet wijken, Heere,
Van uwe rechte Baen,
Dat de viant my teere
Niet en doe dolen gaen:

O Godt, wilt my bewaren

(Dat bidd' ic vlytich dy)
Voor des duyuels bezwaren,
Daer-med' hy aengrijpt my.

4

T'geloof' wilt my verleenen
Aen Christum vast altoos,
Vergheeft mijn sond' met eenen
Verschoont mijn leuen broos:

Ghy sult dat niet afslaghen:

Soo ghijt beloeft hebt vast,
Dat hy mijn sond' soud' draghen:
Ontlost my vanden last.

5

Sulken hoep' wilt my gheuen,
Die niet verderuen laet,
Christ'lijke liefd' daer neuen
Tot dien die my doet quaet,

End' hem goet doe daer-inne,

Niet en soeke het mijn,
Maer hem als my beminne,

[p. 124]

 

Heer', na den wille dijn.

6

V woort laet my belijden
Voor dees' werelt onvroet,
V dinen t'allen tijden,
Niet vreesen haef' noch goet,

T'welc my haest mocht verleyden

Van uwe waerheyt claer:
Wilt my ooc niet af-scheyden
Van de christ'lijke schaer.

7

Laet my den dach voleynden
Tot lof des Namens dijn,
Laet my niet van v weynden,
Aent eynt volstandich zijn:

Bewaert mijn Lijf end' leuen,

Oock de vruchten op t'Lant:
Wat ghy my hebt ghegheuen
Staet all' in uwe Hant.