De Psalmen Dauids

Een ghemeyne bekentenisse der sonden.

1

ALleen tot v Heer' Iesu Christ //
Staet all' mijn hop' op Eyrden //
Ic weet dat ghy mijn Trooster bist //
Anders can my geen werden:
Van t'begin

[p. 102]

 

was vercoren // noyt //

 

Geen mensch' en is gheboren // oyt //

 

Die my wt noot can helpen saen: //

 

Ic roep' v aen //

 

All' mijn hoep' laet ic op staen.

2

Mijn sonden zijn zeer groot voor dy,
Sy rouwen my van herten,
Maect my daer van los ende vry,
Door uwen Doot end' smerten:

End' toont dat uwen Vader aen

Dat ghijt voor my all' hebt voldaen,
Soo word' ic quijt der sonden last,

Hout my in rast,

Hetwelck' ghy my beloeft hebt vast.

3

Gheeft my door v barmherticheyt
T'Christen Gheloof' te houwen,
Op dat ick hier v soeticheyt
Mocht inwendich aenschouwen:

Voor alle dinc beminnen dy,

Mijnen naesten ghelijc als my,
V hulp' ooc in mijn laeste eyndt

(Heer') my toeseyndt,

Des Duyuels listen van my weyndt.

4

Eer' sy Godt inden hoochsten Throon,
Den Vader alder goeden,
End' Iesum Christum zijnen Soon,

[p. 103]

 

Die wil ons al behoeden:

 

Ende Godt den Heylighen Gheest,

 

Die help' ons in 't'minst' ende meest,

 

Dat wy hem behaghelijc zijn

 

Op dit termijn,

 

End' hier-na in eewicheyt fijn.