De Psalmen Dauids

Den xxv. Psalm.

1

VAn alle menschen gansch vertsaecht
Wil v mijn siel op ghe-uen.
Heer' Godt op v heb ict ghewaecht,
Behout my byden le-uen:
All' mijn toe-

[p. 12]

 

vlucht stel ic aen dy,

 

Laet niet te schanden worden my.

 

Verblijt niet mijn Vianden.

2

Daer en sal nimant beschaemt staen
Van dien die op v bouwen,
Aen uwe handt sy seker gaen,
De coop sal hun niet rouwen:

Versmaet moeten die alle zijn,

Die leet aendoen den Armen dijn,
Sonder recht end' oorsake.

3

Der gherechticheyt wech thoont my,
Vwen Padt wilt my leeren,
End' leydt my in v waerheyt vry,
Want ghy zijt Godt mijn Heere:

Mijn Heyl end' troost, mijn hulp' end' raet,

Daer aen mijns siels behaghen staet,
End' stadich daer op pochet.

4

Laet v mijn Godt ter herten gaen,
End' wilt daer aen ghedencken,
Hoe all' de dijne met v staen,
Dien ghy v Gh'naed' doet schencken:

Van eewicheyt zijn sy versien,

Bewaert in dijnen raet, midts dien,
Daer door sy salich worden.

5

Mijnder Ioncheyt onwetentheyt
End' all' wat ic ben schuldich
Ghedenct niet Godt, sulx is my leyt,

[p. 13]

 

Maer na v deucht ghehuldich

 

Wilt doch ( O Heer' ) ontfermen dy,

 

Van alle sonden vryen my,

 

Om dijner goetheyt wille.

6

De Heer' is goet, oprecht end' soet
Allen die aen hem hanghen,
Al mist op den wech hunnen voet,
Hij salse doch ontfanghen,

End' leeren hun den wille zijn,

Gheschreuen in hun herte fijn,
Na zijnen welbehaghen.

7

S'Heeren weghen zijn vast ghebout
Op waerheyt, g'naed' end' goeden,
Den zijnen hy belofte hout,
Ende wils' ooc behoeden

Die vragen na den woorde zijn,

End' zijn beloft' gheloouen fijn,
Soo ons de Schrift vermeldet.

8

Om dijnes Namens wil, O Heer',
Weest g'nadich mijnder sonde,
Sy wascht end' vermeert immermeer,
End' schrict my alle stonde:

Leert my dan v Wet alle dach,

Dat ick den wech verkisen mach
Die v is wel gheuallich.

9

Soo wie dat in Godts vreese leeft,
Die sal zijn goeden eruen,
Wie in t'Gheloof' t'woort ghehoor gheeft,
Die en sal niet verderuen:

De Heer is hun verborghen schilt,

Sijn secreet hy hun melden wilt,

[p. 14]

 

Die na zijnen will' leuen.

10

Mijn Ooghen zijn altijt tot dy
Ghekeert, O Godt mijn Heere,
Op dat ghy wt het net helpt my
Dier die my quellen zeere,

Ontfermt v mijns, end' siet my aen,

Want ic ben arm van alle man,
Ooc heel end' gansch verlaten.

11

Mijns herten ancxt heeft my versmacht,
Daer-om, comt troost my weder,
Aenschout hoe ic gansch ben veracht,
In ellend' ligh' daer neder,

Daerom vergheeft de sonden mijn,

Siet hoe veel de Vianden zijn,
Die my t'onrecht veruolghen.

12

Beschut mijn Siel' end' verlost my,
Laet my niet heel om comen,
Mijnen troost sedt ic vast op dy,
Dies zijn blijde de vromen:

Soo comt haest Heer', end' helpt ons wel,

Dijnen armen hoop Israel,
Die v alleen aenhanghet.1. Gloria.