Osiris

[p. 26]

[III]

Osiris is vijftien, hij geniet van het leven. Er is zoveel om zijn dag mee te vullen. Hij heeft prachtige kokosmatten leren vlechten en hij weet leuke mandjes te maken van bamboe en andere rietsoorten. Hij houdt van schilderen. Tekenen kan hij niet zo goed. Maar zich uitleven met verf, dat vindt hij zalig. Lekker spelen en kliederen met al die kleuren en de gevoelens die ze in hem oproepen.

Kaarsen maken vond hij in het begin, toen hij pas op Matoekoe was, wel leuk. Dat was makkelijk en gaf hem plezier toen hij nog niet zoveel andere dingen kon. Nu is hij bijna

[p. 27]

volwassen. Hij is groot en sterk en hij werkt graag in de tuinderij.

Op Matoekoe kan het niemand schelen dat hij soms stuntelig is of niet zo goed kan praten en haast niet kan lezen en schrijven.

Maar, wat heeft hij veel geleerd!

Het is zo een apart gevoel van binnen als de groente opkomt uit de zaadjes die hij zelf gezaaid heeft. Hij houdt van bloemen en planten en thuis heeft hij van mama en Paul het hele achtererf waar hij zich mee kan uitleven.

Elk weekend zet hij samen met mama andere plantjes binnen en zetten ze de oude weer buiten in de

[p. 28]

schaduw van het bloemenhok of in het zonnetje om bij te komen.

Mama geniet van de mooie zonnebloemen, anthuriums, en asters die hij in vaasjes binnen op de tafels zet.

De tien-uur-klokjes en koto-misi staan ook zo fris met al hun vrolijke kleuren in de grote, ronde bloembakken op het voorerf. Hij en Paul hebben samen een grote houten bank getimmerd, die nu onder de manjaboom staat.

Natuurlijk is het niet alleen maar leukigheid. Hij moet op Matoekoe en thuis ook helpen om voor het onderhoud te zorgen. Wieden en onkruid trekken, aarde bijpotten en met de

[p. 29]

kruiwagen heen en weer sjouwen. En als het weer droog is, steeds zorgen dat alles goed nat gemaakt wordt. Het is vaak veel zweten en hard werken. Maar, hij kan het. En daar geniet hij juist van.

Wat hij echt het prettigst vindt, vooral als hij moe is of soms nog steeds van die vervelende hoofdpijn krijgt, is luisteren naar mooie muziek. Geen liedjes en drukke lawaaierige stukken. Hij houdt niet zoveel van woorden. Daar begrijpt hij toch niet veel van. Nee, hij houdt gewoon van de klank en toon van instrumenten. Piano, orgel, een gitaar of viool en vooral de saxofoon.

[p. 30]

Mama heeft veel mooie cd's die zij al voor hem afspeelde toen hij nog heel klein was. Dat bracht hem altijd tot rust. Nu brengt het behalve rust ook intens plezier.

Hij is vorige week met mama en Paul naar een jazzconcert geweest van de Amerikaanse ambassade. Dat was niet alleen luisteren, maar ook zien. Het was fantastisch!

Op zijn kamer in Matoekoe heeft Osiris zijn eigen cd-speler met zo'n ding om in zijn oren te zetten, zodat hij kan luisteren zonder de anderen te storen. Dat doet hij haast elke avond.

Maar bij mama en Paul is het 't leukst.

[p. 31]

Daar luisteren ze samen naar de muziek; op het achterterras bij de zachte gloed van het maanlicht en de gouden sterredruppels tegen de rust van de donkere avondhemel.

Want van mama houdt hij meer dan van alles in de hele wereld.

Kunstwerk gemaakt door een leerling van Matoekoe