MoiBoi. De laatste schooldag

[p. 5]

[MoiBoi. De laatste schooldag]

MoiBoi zit onrustig op zijn stoel te draaien. De juf heeft al twee keer om stilte gevraagd, maar de kinderen zijn te opgewonden om naar haar te luisteren. Er wordt gegiecheld en gefluisterd.

Vandaag hebben de leerlingen geen uniform aan. Iedereen is gekleed in vrolijke ‘vakantie kleren’.

In de ene hoek wordt uitbundig gezongen: ‘Vakantie, vakantie... oooh... heerlijke tijd!’ en vanuit de andere kant klinkt er luid doorheen: ‘En we zingen en we springen en we zijn zo blij!’

[p. 6]

Ja, vandaag is de grote dag van het rapport. En niet zomaar een rapport! Nee, ... in dit rapport schrijft de juf, wie wel of niet overgaat naar de tweede klas.

De rapporten staan in een nette stapel op het buro van de juf. Ze gaat straks beginnen met uitdelen.

MoiBoi zit achter in de klas. Zo kan de juf niet steeds op hem letten. Dat vindt hij best.

Tjander zit graag op de eerste rij. Tjander is zijn beste vriend. Toch vindt MoiBoi het niet altijd leuk, dat Tjander in de klas alles zo goed kan en ook steeds weer de beste cijfers haalt.

[p. 7]

Van de juf krijgt Tjander vaak een beurt om het bord schoon te vegen, of om een boodschap te gaan doen. Hij mag dan het register naar kantoor brengen, of een schrift of boek voor de juffrouw in de klas hiernaast.

[p. 8]

MoiBoi ergert zich soms aan al dat ‘beste leerling’ gedoe.

Maar in de pauze en tijdens het gymnastiek uurtje is het anders. Met sport en spelletjes is MoiBoi altijd troef. Dan is hij beter dan Tjander, want niemand kan zo goed klimmen, rennen, knikkeren, of voetbal spelen als MoiBoi. En verhalen en grapjes verzinnen, kan hij als de beste. Vaak staat Tjander in de pauze krom van het lachen of met open mond naar hem te kijken en te luisteren.

MoiBoi zucht en steunt zijn hoofd op zijn hand.

[p. 9]

Tjander gaat zeker over en als beste... dat weet iedereen.

MoiBoi voelt dikke kriebels in zijn buik kronkelen. Hij zal toch wel over gaan? Hij heeft maar een paar keren een onvoldoende gekregen.

Dat is zo een akelig gevoel, een dik rood cijfer boven aan je blaadje en al die rode strepen door je werk.

[p. 10]

Mama wordt er heel verdrietig van, dat ziet hij aan haar ogen.

Papa kijkt een beetje boos en zegt dan met zijn zware stem: ‘Nou, een kind van mij kan het toch zeker wel beter!’

De eerste keer dat dit gebeurde, voelde MoiBoi zich eerst zo raar warm worden, net alsof hij koorts had. En gelijk daarop voelde hij zich ineens helemaal ijskoud. Zijn ogen deden er pijn van en begonnen te branden.

Toen had Pa hem naar zich toe getrokken en over het hoofd gestreeld.

‘Kom, mi boi, hier moeten we iets aan doen. Laten we samen kijken wat

[p. 11]

je fout hebt gedaan en oefenen om het beter te doen. Je hebt niet voor niets zo een slimme vader en ik heb niet voor niemendal zo een flinke bigi boi.’

Mama zegt: ‘Het belangrijkste is, dat je voor jezelf weet, dat je echt heel hard je best hebt gedaan. Je moet daarom

[p. 12]

ook nooit bang zijn te zeggen als er iets is, dat je niet begrijpt of niet kan.’

MoiBoi weet één ding heel zeker, hij heeft de beste ouders van de hele wereld.

Toch vindt hij ze niet altijd lief.

Als hij soms boos op ze is en dan moppert of bij oma klaagt, zegt oma:

‘Jongen, niet alle kinderen hebben zulke lieve en goede ouders als jij. Wees maar blij. Niemand zal in je leven meer om je geven of van je houden dan jouw ouders. Denk er zelf goed over na, dan zul je zien, je ouders zijn altijd je beste vriend.’

[p. 13]

Plotseling voelt MoiBoi een duw tegen zijn schouder. Hij schrikt op.

Elly, die naast hem zit, wenkt hem.

MoiBoi hoort de juf voor de tweede keer zijn naam noemen. Hij voelt zijn hart bonzen.

Boem... boem-boem...

‘Wat ben jij stil, MoiBoi. Zit jij nu al te dromen over wat je allemaal gaat doen in de tweede klas?’ vraagt Juf.

De ogen van MoiBoi beginnen te stralen. Hij voelt een vreemd, zweverig gevoel van binnen, als de juf hem zijn rapport in handen geeft.

[p. 14]

Hij houdt zijn adem in... en kijkt...

Yes!!!

In zijn hoofd klinkt een vrolijk gejuich:

Jippiejeeeey...
ik ben over naar klas twee!!!
Hup - Hoi
ik ben mama's p'tjieng moi-moi
en papa's echte bigi boi.

[p. 15]