Hoe hoort het eigenlijk?
(1939)–Amy Groskamp-Ten Have– Auteursrecht onbekend
[pagina 26]
| |
kijkt, ziet teveel en.... te weinig. Teveel van het detail, dat zeer storend kan werken en te weinig van de groote lijn, d.w.z. van den totaal indruk. Met den omgang met onze naasten gaat het precies zoo en daarom zullen wij verstandig doen onder alle levensomstandigheden eenigen afstand te bewaren. Afstand bewaren wil zeggen: zich hoeden voor een al te groote gemeenzaamheid. Dat men te gemeenzaam kan zijn met ondergeschikten weten we allemaal wel, maar.... kan men te gemeenzaam zijn onder vrienden en naaste familie? Ja! | |
Afstand bewaren tegenover ondergeschikten.Vele huisvrouwen meenen, dat een goede prettige verstandhouding gelijk staat met het laten varen van alle terughoudendheid. Dit is een zeer verkeerd principe. De huisvrouw, die de gepaste afstand tusschen werkgeefster en werkneemster zoodanig verkleint, dat deze feitelijk heeft opgehouden te bestaan, heeft zichzelf hiermede de mogelijkheid ontnomen als meesteres op te treden waar zulks noodig mocht blijken te zijn. Het praten met de dienstbode over onderwerpen, die beter onaangeroerd kunnen blijven is een algemeen verspreid kwaad onder de huisvrouwen. Het kan voorkomen, dat de vrouw des huizes haar te grif gegeven vertrouwen beschaamd ziet en misbruikt en het kan ook voorkomen, dat het meisje, niet gesteld op de al te groote vertrouwelijkheid genoeg heeft aan haar eigen moeilijkheden van gansch anderen aard en niet gebukt wil gaan onder de zorgen van haar meesteres. Dit zijn twee mogelijkheden, die echter reeds tot nadenken stemmen. | |
Afstand bewaren onder collega's.De werkende vrouw, de man in zaken, de ambtenaar, zij allen zullen baat vinden bij het bewaren van een zekeren afstand. Populariteit onder collega's, gekocht voor al te groote gemeenzaamheid is te duur gekocht. | |
[pagina 27]
| |
Weifelt gij tusschen gemeenzaamheid en terughoudendheid: kies het laatste. Het is veiliger en gij zult er nimmer spijt van hebben. | |
Afstand bewaren onder vrienden en familie.Het ‘zich laten gaan’ onder vrienden en familie leidt maar al te vaak tot een betreurenswaardige vergroving van zeden en manieren. Wie al te dicht bij ons staat, ziet teveel, teveel van het kleinmenschelijke, teveel van het minder mooie in ons en de kijk, dien wij anderen zoodoende in ons innerlijk gunnen kan een verrassend onpleizierige kijk zijn, die door niets meer is uit te wisschen. Ook onder intimi moeten wij er onophoudelijk voor waken, dat wij niet alle grenzen overschrijden en niet alle reserve laten varen. Afstand bewaren is: Waken tegen een al te groote gemeenzaamheid. |
|