Hoe hoort het eigenlijk?

Aanzoek doen.

De tijd is voorbij, dat de jonge man op de knieën viel en uitriep: Eulalia..! wees de mijne voor eeuwig! waarop de jeugdige schoone prompt lispelde:.. Spreek met Papa..!

Door co-educatie en vrijeren omgang tusschen de seksen staan de jonge menschen van heden natuurlijker en bovenal eerlijker tegenover elkaar dan vroeger en dat komt vanzelf ook tot uiting bij zulk een gewichtige gebeurtenis als een aanzoek en een verloving.

Het meerendeel der jonge mannen van heden weet heusch wel hoe zij een meisje moeten vragen, maar er zijn er, die nooit met meisjes in aanraking komen. Voor dezulken, die het niet weten en hulpeloos menige kans voorbij laten gaan omdat zij heelemaal niet weten wat zij zeggen moeten in zoo'n geval, volgt hier een goede raad:

Leg in duidelijke taal, zonder veel omhaal, uw gevoelens bloot

[p. 13]

en tracht niet door veel mooie woorden uw liefde voor het meisje uit te drukken. Zeg eenvoudig wat ge op het hart hebt en voor beide partijen is de situatie gemakkelijker en prettiger.

Een ernstige fout tegen de goede vormen begaat de jonge man, die over liefde spreekt zonder duidelijk te maken, dat zijn woorden een huwelijksaanzoek beteekenen, aldus het meisje in onzekerheid latende omtrent den ernst zijner bedoelingen.

Zijn de beide jonge menschen het eens, dan dient de jonge man onverwijld belet te vragen bij den vader van zijn meisje en bij ontstentenis van dezen bij het hoofd van haar familie.

Zelden zal het geval zich voordoen, dat deze niet reeds tevoren is ingelicht omtrent het doel van het bezoek.

De vader ontvangt den jongen man hetzij bij zich thuis hetzij op zijn kantoor en stelt hem met een paar welgekozen woorden op zijn gemak, waarna de jonge man van wal steekt.

Mijnheer zegt hij, ik ben gekomen om Uw toestemming te vragen om mij met Marietje te mogen verloven. Ik begrijp, dat U natuurlijk graag alles van mij en mijn familie en mijn omstandigheden wilt afweten.

De jonge man somt op: Namen zoowel van vaderszijde als van moederszijde van grootouders en ouders, beroep van vader en grootvader benevens de mogelijk in zijn familie voorkomende algemeen bekende persoonlijkheden. Voorts: zijn leeftijd, gezondheid, godsdienst, opleiding, evt. studie, diploma's, betrekking, verdiensten, vooruitzichten en eenige namen van te goeder naam en faam bekend staande lieden, die bereid zouden zijn referenties omtrent hem te verstrekken.

Is het aanzoek aangenomen, dan eischt de etiquette, dat de ouders van den jongen man een bezoek afleggen bij de ouders van het meisje. Voor dit bezoek, dat zoo spoedig mogelijk moet plaats vinden wordt tevoren belet gevraagd.

Is een der ouders gestorven of ziek of op andere wijze afwezig, dan rust deze verplichting op de overblijvende ouder.

Ingeval een der partijen geen ouders meer bezit treedt de naaste bloedverwant in de plaats.

Is het aanstaande bruidspaar de dertig gepasseerd, dan behoeft geen toestemming gevraagd doch getuigt het van tact en fijn gevoel een nog levende ouder niet te passeeren in deze, al is de toestemming dan slechts een vorm.

Het aanzoek om de hand van een minderjarig meisje wier ouders

[p. 14]

gescheiden zijn geschiedt bij diegene der ouders, die met de voogdij is belast. Voor een wees moet de voogd toestemming geven. Werd vroeger - zooals thans bijv. in het buitenland nog gebruikelijk is - een speciale verlovingsring gegeven, tegenwoordig doet bijna algemeen de trouwring tevens als verlovingsring dienst. Verloofden dragen den gladden gouden band (of den fantasiering) uitsluitend aan den linker ringvinger. Getrouwden dragen den trouwring aan den rechtervinger.

Katholieken dragen den verlovingsring aan de rechterhand, den trouwring aan de linker.

Weduwen dragen veelal den trouwring van den overleden echtgenoot onder den eigen trouwring.

Afgewezen aanzoek.

Wordt het aanzoek van den jongen man door het meisje afgewezen, dan zullen zij wanneer zij elkaar herhaaldelijk in denzelfden kring blijven ontmoeten ervoor zorg dragen, elkander niet opvallend te negeeren of op pijnlijke wijze uit den weg te gaan. De goede vormen eischen, dat uiterlijk althans de vriendschappelijke verhouding gehandhaafd blijve.

Het overigens zeer begrijpelijke mijden van elkaar mag nimmer in het oog loopen.

Opvoeding en zelfbeheersching blijken hier een stevige ruggesteun.