Voor de overlevenden

[p. 55]

Lied voor een kind dat bang is in het donker

Binnen lig ik in m'n bed,
met gedachten aan daarbuiten,
waar kabouters vrolijk fluiten,
want die hebben altijd pret.
Binnen in m'n warme hol
hoor ik m'n gedachten lopen,
die tevoorschijn zijn gekropen
en ik voel me boordevol -
vol verwarring en pleizier
om de kouwe nacht daarbuiten:
klamme handjes op de ruiten
van het een of ander dier.
Vast een soort van chimpansee!
Zal ik hem eens binnenlaten?
Nee, in Godsnaam! Laat maar praten,
'k zit genoeg in de puree.

Lekker is het hier in bed!
'k Heb m'n allermooiste dromen
nu vanavond laten komen
en de wekker afgezet.
Maar des nachts om twaalf uur
komt een kerel van de zolder
met een grote zak vol kolder,
en een fles vol apezuur!
Daarvan ben ik toch wel bang -
maar gelukkig gaan m'n kleren
dan elkaar weer mores leren
en ze rennen door de gang,
en ik hoor de hoge hoed
op de kapstok somber klagen,
want alleen om hem te plagen
doen ze hem vol suikergoed!

[p. 56]

 

Maar ik voel me wat alleen

 

en een meisje komt me kussen.

 

(Wel wat lastig ondertussen,

 

al die vlinders om me heen.)

 

Maar nu heb ik dan m'n schat

 

lekker in m'n warme bedje,

 

lekker dier, vooruit, wat let je,

 

heb je al een zoen gehad?

 

Leiden is nog steeds in last,

 

maar dat kan me niet veel schelen,

 

want de maan, die ronde gele,

 

houdt toch wel de hemel vast.

 

Maar helaas! De goede fles

 

waaruit ik m'n zoete dromen

 

glanzend in m'n glas zag stromen,

 

is nu leeg - een harde les!

 

 

 

En die fles is tot mijn spijt

 

middelpunt van heel mijn leven;

 

met de wekker op half zeven

 

zak ik door in eeuwigheid.

 

Tja, het leven is een last

 

met het werk van zeven weken

 

onberoerd en onbekeken

 

doelloos liggend in de kast.

 

Ach wat heb ik reuze spijt -

 

niets dan tranen is het leven

 

en ik zucht met Van Het Reve:

 

't is weer niks als narigheid.

 

Narrig snurkend in mijn slaap

 

lig ik hier tot kwart voor achten

 

op de dageraad te wachten -

 

morgen sta ik weer voor aap.

 

 

 

Amsterdam, april 1966