Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 14

6094. 1643 februari 19. Van C. Marin.¹

Monsieur,

J'apprend[s] fort volontiers par la vostre du 3 de ce mois² que les ministres du roy ont renvoyé ce moine d'Eberstein³ avec un pied de nez⁴ et qu'il[s] vous ont communiqué sa proposition, qui ne tend qu'à desfaire la bonne union qui est entre sa Majesté et la Suede. Dieu veuille maintenir la France en ce bon desseing.

En Italie la maison d'Austriche reuscit un peu mieux, où l'Espagnol commence à regagner le pape, qui pour esvanter le conseil de la France sur l'Italie promet de rendre Castro et se reconcilier avec les princes d'Italie selon les conditions que l'Espagnol en propose,⁵ desquelles neantmoins nous ne sçavons pas encor que le duc de Parme soit contant, car il doit vendre ses estats qu'il a dans le royaume de Naples et de cela payer ses deubtes, et au contraire don Tadeo⁶ doit estre investi de ces estats dudit duc si les Barbarins les voudront acheter.

Au Milanez les Espagnols sont en campagne avec X mille hommes, et ayans failli de surprendre Casal ores tachent de reprendre par force Tortone, où ils croyent que les

1 Hs. Den Haag, ARA, Eerste afd., coll. Hugo de Groot, aanw. 1911 XXIII no. 9, 286. Eigenh. oorspr.

2 Brief no. 6069, dd. 3 februari 1643.

3 De dominicaan Georg Sigmund von Herberstein was deze winter naar Parijs gegaan om een diplomatieke boodschap van rijksraad Maximiliaan, graaf van Trauttmansdorff, aan Richelieu over te brengen.

4 ‘Faire un pied de nez’: een lange neus maken.

5 In deze tijd bezocht de Spaanse diplomaat Fernando Carlos Antonio Vera y Figueroa, graaf van La Roca, de Italiaanse hoven om paus en prinsen op te roepen tot grotere politieke eensgezindheid (Archivo de Simancas, Catálogo XVI. Papeles de estado Nápoles, p. 156).

6 Taddeo Barberini (1603-1647), een van de weinige familieleden van paus Urbanus VIII die niet tot de kerk waren toegetreden. In 1641 leidde hij de militaire operaties tegen de hertog van Parma in het pauselijke leen Castro (DBI VI, p. 180-182).

[p. 100]

François sont foibles et sans grande provision des vivres.⁷ Nous verrons s'ils y reusciront mieux que l'année passée.

Les Petis Cantons ont esté assemblez à Lucerne⁸ et continuent dans leur jalousie contre la France, qui aura moyen de s'en ressentir à son temps.

Je n'y joint pas d'advantage pour ce coup, me trouvant affligé de la goutte qui m'a attrappé desja deux fois, et le chagrin que je sent de tant de malheurs, qui me talonnent de tous costés, y contribue assez. Je ne sçait quoy penser de ce que monsieur Spiring ne me paye pas encor ces deux mille rickzdalers dont j'ay si gran[d] besoing,⁹ et vous supplie de luy en escrire et obliger celuy qui demeure toute sa vie, monsieur,

le vostre,
C. Marin m.p.

7 Het Frans-Savoyaardse leger in Piemonte werd door het uitzonderlijk slechte weer maar matig bevoorraad. Voorlopig konden geen acties ondernomen worden tegen de Spanjaarden die hun geschut al bij Serravalle hadden opgesteld (Claretta, Storia della Reggenza II, p 25-29).

8 De katholieke kantons hadden in januari 1643 gesproken over de mogelijkheid om op de brug bij Stein een ophaalbrug te bouwen. Van 16 tot 20 februari vergaderden de kantons opnieuw, ditmaal in Luzern. Onderwerp van gesprek was nog steeds de militaire situatie in de directe omgeving van de stad Konstanz (Vogel-Fechter, Eidgen. Abschiede V, 2, 1, p. 1265-1270).

9 Al geruime tijd had Marin geen betaling voor zijn diensten als Zweeds resident te Zürich ontvangen. Zijn klachten over het uitblijven van een financiële tegemoetkoming moeten doorgedrongen zijn tot zijn Haagse collega Petter Spiring Silvercrona; vgl. nos. 5982 en 6014 (dl. XIII).

De Zurig, ce 9 de Febvrier l'an 1643.

Les Vinarois ont desfait 1500 chevaux de Jean de Vert¹⁰ et nostre Torsonsohn a pris Freiburg en Saxe.¹¹

10 Op 31 januari probeerde een legereenheid van de Beierse generaal Johan van Werth een contingent Frans-Weimarsen in de buurt van Waiblingen te verrassen. Bij die gelegenheid verloor de generaal zijn broer Stephan van Werth (Episodes Guébriant, p. 312 n.).

11 Het Zweedse leger van Lennart Torstensson lag nog steeds voor de Saksische stad Freiberg (Doc. Boh. VI, p. 458-459, nos. 1395-1401).

Bovenaan de brief schreef Grotius: Rec. 4 Martii.

En in dorso: 9 Febr. 1643 Marin.