Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 8

[p. 263]

3055. 1637 april 30. Van G.J. Vossius¹.

Illustri Viro, Hugoni Grotio, Ger. Jo. Vossius, S.P.D.

Qui hasce ad te literas defert, is Henricus Ernstius² est, multum mihi amicus ob eruditionem et amorem illum, quo doctos omnes prosequitur, longeque acceptior ob eximiam animi integritatem summumque candorem.

Fuit is in academia Sorana, ubi jus est professus, Meursii nostri³ collega. Sed serenissimus Daniae rex⁴ maxima probitate viri intellecta voluit eum esse ephorum filii sui, illustris comitis Woldemari⁵.

Est is natus ex matre admodum nobili⁶ quamque rex prope uxoris habuerit loco. Nam et consentientibus eam regni proceribus adscivit et sacerdotali interventu conditioneque illa, ut nascituri comitum essent titulo insignes, cum ex legitima uxore⁷ prognati in spem regni educentur et mox ducum titulo gaudeant.

Sed de istis, si voles, plenius omnia cognosces ex ephoro, qui gratissimum fore ajebat, si per ipsum potissimum aliquid ad te mitterem literarum.

Hanc ego scribendi occasionem eo avidius sum amplexus, quia jamdiu officium neglexi et Arlanderveniae dominus Guilhelmus Noomsius⁸ interpellare non cessat de alteris ad te literis exarandis, quibus nomine ejus rogem, ut ne gravate onus illud procurandae ei equestris dignitatis decus suscipere in te digneris. Multos ego id menses facere neglexi, tantum quia putarem non admodum te capi negotiis hujuscemodi et probe meminissem jam antea te authorem fuisse, ut potius hoc exposceret a foederatae Belgicae legato⁹, necessario ac propinquo suo.

Ajebat noster nec sibi ista excidisse, sed non libenter ei in ulla re obnoxium fore: eo ad te itasse, et quia superioribus literis¹⁰ scripsisses, si opera illius propinqui sui uteretur et tua quoque commendatione opus videretur, non illi a te amici hominis officium defore: eo affectum se tuum sibi ulterius etiam polliceri in tantum, ut citra illius operam, quam nolit, haud gravate id honori ejus sis praestiturus. Addebat quoque rem te facturum non ipsi modo longe acceptissimam, sed etiam amicis caeteris, praecipue avunculis duobus, domino ab Osthoorn¹¹ et consulari Geelvinckio¹² nunc urbis quaestori. Et verum dicere scio; cum singulari eum amore complectantur. Nec sane ulli gravis vivit, comis et humanus omnibus, etiam Graviae familiae¹³ peramicus; sic ut mutuae etiam sint vocationes. Eo

1 Gedrukt Vossii Ep., p. 326; Vossii Op. IV, Ep., p. 222. Antw. op no. 2885 (dl. VII, p. 580)? Beantw. d. no. 3169.

2 Heinrich Ernst (1603-1665), rechtsgeleerde en filoloog.

3 Johannes Meursius (1579-1639), historicus en klassiek-filoloog, hoogleraar te Sorø in Denemarken en voordien te Leiden.

4 Christiaan IV.

5 Volckmar -Valdemar Christian- (1622-1656), graaf van Sleeswijk-Holstein.

6 Christina Munk.

7 Anna Catharina van Brandenburg (1575-1612).

8 Willem Nooms, heer van Aarlanderveen (±1605-1637).

9 Dr. Adriaen Reyniersz. Pauw. Vgl. VI, p. 146 en n. 10. alaaar.

10 No. 2225 (dl. VI, p. 146).

11 Dirck de Vlaming van Oudtshoorn (1574-1643).

12 Jan Cornelisz. Geelvinck (1579-1651).

13 Willem Nooms had o.a. in 1626 een buitenlandse reis gemaakt met Cornelis en Dirck de Graeff, tijdens welke reis Grotius bezocht werd; zie III, p. 61 n. 6.

[p. 264]

facilius confido, si absque incommodo tuo possis, hanc suscipies cogitationem; sin aliis item denegaris vel aliud sit, quod impediat, tribus id verbis perscribes; si non ob aliud, saltem ne hoc scribendi officium vel amicissimo homini vel familiae ejus videar negligentius egisse.

Caetera ex alteris literis cognosces, quas Hagam misi¹, ut per tabellarium citius perferantur. Nam de Ernstio metui, ne in via moram trahat. Iis inter alia hoc quoque Noomsianum negotium complector, ut celerius habeam aliquid de mente tua polliceri, vel si id fieri commode non possit, aliam insistat viam, ad quam scio non defore ei consilium tuum.

Illustri conjugi tuae et familiae universae ego, uxor², liberi³ plurimam dicimus salutem.

Amstelodami.

MDCXXXVII.

Prid. Kal. Maias,

St. N.

1 Hierop reageert Grotius in brief no. 3169 dd. 17 juli.

2 Elisabeth Junius (1585-1659).

3 Zie voor hun namen VI, p. 95 n. 15.