Briefwisseling van Hugo Grotius. Deel 2

[p. 143]

695. 1621 September 25. Aan J.C. Gevartius¹.

Silvam² nostram, Clarissime Gevarti, iam puto noster Puteanus³, penes quem exemplorum dispensatio est, ad Te miserit: in qua si quid est, quod tibi amicisque aliis non displicet, id omne vestrae in me benevolentiae atque amori acceptum fero. Neque enim nescis hactenus ea nostra tempora fuisse, quae litterarum usum vix quenquam mihi, nisi ad solatium, permitterent. Pro Carmine, quo Libertatem meam prosequeris⁴, summas ago gratias: agit et uxor quae non sine magnis incommodis tandem ad me pervenit, exsilium eius toleratura, cuius carcerem tulit.

Poësin apud vos vigere ex sapiente Satyra optimi senis⁵, et ex Burgundi mellitis supra saeculum versibus⁶ laetus intelligo. Si quid recte iudico, non est quod Belgica in hoc studiorum genere cuiquam terrae concedat, te praesertim superstite, Doctissime Gevarti, cui felicem litterarum successum ex animo precor. Patere quaeso ut Schottus, Miraeus, Woverius, Rubenius⁷ per te salutem a me accipiant. Nam Hemelario iam alterum rescripsi⁸: tamen per te quoque velim intelligat amorem ipsius in me a me maximi, ut debet, aestimari.

Vale, Vir eruditissime. XXV. Septembr. CIƆIƆCXXI. Lutetiae.

Tui studiosissimus
H. Grotius.

1 Afschrift U.B. Leiden, cod. Vulc. 53. Gedrukt Burman, Sylloge II p. 443. Over den geadresseerde zie p. 92 n. 6.

2 Zie p. 101 n. 7.

3 Erycius Puteanus; zie p. 63 n. 1.

4 Ik ken dit gedicht niet.

5 Schottus?

6 Zijn Poëmata zijn 1621 bij Lesteen te Antwerpen uitgekomen.

7 Aubertus Minaeus, bekend historicus, kanunnik van de kathedraal te Antwerpen; Over Woverius zie p. 60 n. 6; Rubens p. 128 n. 1.

8 No. 694.